تأثیر فاکتورهای خود همبستگی کمینه/ بیشینه در شبیه سازی شرطی توأم

از دیدگاه اقتصادی، شناسایی و کمی سازی عدم قطعیت عیاری دارای اهمیت بالایی می باشد. برای کمی سازی عدم قطعیت می توان از تکنیک های شبیه سازی شرطی استفاده نمود. این روش ها، برای کانسارهای تک عنصره قابل کاربرد می باشند، اما در کانسارهای چند عنصره که در آن ها لحاظ نمودن همبستگی فضایی از اهمیت بسزایی برخوردار است، به ندرت استفاده می شوند. برای این منظور می توان از روش هایی نظیر شبیه سازی شرطی توأم (ccs)، تبدیل شرطی متوالی (sct) و تحلیل مؤلفه های اصلی (pca) و روش جدید فاکتورهای خود همبستگی کمینه/ بیشینه (maf) استفاده نمود. در سال های اخیر، روش maf با توجه به مزایای متعدد نسبت به سایر روش ها به طور موفقیت آمیزی برای شبیه سازی کانسارهای چند عنصره به کار گرفته شده است. این روش نسبت به روش های قبل، در مدل های واریوگرام با بیش از یک ساختار فضایی قابل کاربرد می باشد. علاوه بر این به وسیله این روش می توان همبستگی را در کلیه فواصل گام ها حذف کرده و به دلیل عدم نیاز به مدلسازی واریوگرام های متقابل، انجام سریع تر شبیه سازی ها امکان پذیر می شود. هم چنین این روش بازتولید خوبی از همبستگی بین عناصر ایجاد می نماید. در این تحقیق روش maf برای شبیه سازی شرطی توأم در یک کانسار چند عنصره مس پورفیری استفاده و اثر آن روی منحنی تناژ- عیار بررسی شده است. نتایج بیانگر آن بوده است که روش maf می تواند به طور مؤثری برای بازتولید همبستگی ها مورد استفاده قرار گیرد.